یکی از وظائف بزرگ و درجه‌ی اول ما مسلمانها، مسئله‌ی اتحاد و وحدت است.

وحدت در کلام رهبری

همه‌ی مقصودهای بزرگ محتاج مجاهدتند. هیچ مقصود بزرگی نیست که بدون مجاهدت حاصل شود. اتحاد بین مسلمانها هم بدون مجاهدت حاصل نخواهد شد. وظیفه‌ی ماست که برای اتحاد دنیای اسلام مجاهدت کنیم. این اتحاد میتواند بسیاری از گره‌ها را باز کند؛ میتواند جوامع اسلامی و ملتهای مسلمان را عزیز کند. ببینید وضع کشورهای اسلامی چگونه است. ببینید وضع مسلمانان که امروز یک چهارم نفوس بشری را در دنیا تشکیل میدهند، چگونه است؛ تأثیرشان در سیاستهای عالم، حتّی در مسائل درون خودشان، چگونه بمراتب ضعیفتر و کمتر است از تأثیر قدرتهای بیگانه و قدرتهای دارای سوءنیت. این، فقط به خاطر بیگانه بودن قدرتها نیست – که ما خودمان و مخاطبانمان را از آنها برحذر میداریم – آنها دارای سوء  نیت‌اند؛ دارای انگیزه‌های سلطه‌طلبی هستند، میخواهند ملتهای اسلامی را در مقابل خودشان ذلیل کنند، خرد کنند، وادار به اطاعت محض کنند. خوب، این پنجاه و چند کشور اسلامی، این ملتهای مسلمان، برای اینکه در مقابل یک چنین سوء نیت واضح و بزرگ و قلدرانه‌ای بایستند، راهشان چیست؟ جز وحدت؟ باید با هم نزدیک بشویم.۱۳۸۷/۱۲/۲۵

وحدت در کلام علما و بزرگان

آیت‌الله بروجردی(۱۲۹۲-۱۳۸۰ق)

آیت‌الله بروجردی(ره) نیز از جمله شخصیت‌ها و مراجع تقلیدی است که اهتمام بسیار ویژه‌ای به بحث وحدت بین مسلمین داشتند. ایشان که مانند میرزای شیرازی(ره) در برهه‌ای مرجعیت عام و علی‌الإطلاق شیعه بودند؛ در راستای آشنا کردن علمای أهل تسنن به مذهب حقه امامیه تلاش فراوانی کردند و این تلاشها در نهایت به این امر انجامید که از طرف “شیخ محمود شلتوت” مفتی اعظم وقت أهل تسنن بیانیه رسمی صادر شد که در آن مذهب شیعه امامیه به عنوان پنجمین مذهب در بین مذاهب اسلامی شناخته شد که تبعیت از آن مجزی خواهد بود. استاد شهید مطهری(ره) در مقدمه کتاب امامت و رهبری در مورد هدف حضرت آیت‌الله بروجردی(ره) از مسأله وحدت می‌نویسد که: «آنچه مخصوصا مرحوم آیه الله العظمی بروجردی بدان می‏اندیشید این بود که‏ زمینه را برای پخش و انتشار معارف اهل البیت در میان برادران اهل سنت‏ فراهم کند و معتقد بود که این کار جز با ایجاد حسن تفاهم امکان پذیر نیست.»

از دیگر امتیازات آیت‌الله بروجردی(ره) در این زمینه تسلط ایشان به فقه مقارن بود چون که ایشان عقیده داشت که فقه أهل‌البیت(ع) حاشیه‌ی فقه أهل تسنن است که البته این جمله به معنی بی ارزش یا کم ارزش بودن فقه أهل‌البیت(ع) نیست بلکه بدین معنی است که در واقع فقه امامیه ناظر به فقه عامه است و خیلی از مطالب و فروعات فقهی ابتدا در بین عامه مطرح شده سپس روات ما و اصحاب ائمه(ع) از آن مطلب از ائمه(ع) سوال کرده‌اند و پس از آن فقهاء ما آن مسأله را بحث و بررسی کرده‌اند.

حمایت مالی و معنوی ایشان از تأسیس دارالتقریب نیز از دیگر اقدامات ایشان در زمینه وحدت بین شیعه و أهل تسنن هست.

کار مهم دیگر ایشان این بود که با استناد به حدیثی از رسول‌الله(ص) که در زمینه حج بود که در منابع عامه و امامیه نقل شده است و خلیفه دوم أهل تسنن به دلیل سختی دستور داد عمره را به حج متصل کنند و با این فرمان، حج تمتع نزد فقهایی که از خلیفه تبعیت کردند از بین رفت و اکنون اهل سنت غالبا چنین عمل می‌کنند، هر چند از ناحیه برخی از صحابه در آن هنگام و هم اکنون از سوی مفتیان سلفی با آن مخالفت شده است، و بر حدیث «حجه الوداع» که به تفصیل توسط حضرت باقر از جابر بن عبد الله صحابی معروف، در کتب حدیثی اهل سنت و با سندهای آنان نقل شده عمل می‌کنند.

حضرت آیت‌الله بروجردی(ره) با ارسال این حدیث به پادشاه عربستان که در طریق روایت به نقل اهل سنت دو نفر از امامان اهل بیت علیهم السلام ثبت گردیده و طبعا برای شیعیان هم حجت است و نظر به این که در کتاب صحاح آمده می‌تواند نقطه وحدت در این مسأله بین فریقین باشد، و سبب گردد که مسلمان‌ها در عمل مهم حج هماهنگ شوند و یکسان عمل کنند.

کلیپ صوتی وحدت در کلام رهبری

منادیان اختلاف و تفرقه

معرفی جریان شیرازیها

شیرازی‌ها بازمانده خاندان معروف و شاخص فقاهت و مرجعیت در ۱۵۰ سال گذشته‌اند که شخصیت‌هایی چون آیت‌الله سید حسن شیرازی معروف به میرزای شیرازی، صاحب فتوای مشهور تحریم تنباکو و آیت‌الله میرزا محمدتقی شیرازی رهبر مقابله با اشغال عراق توسط انگلیس را پرورش داده‌اند اما پس از فوت آیت‌الله سید مهدی شیرازی، مرجعیت در این خاندان به بازیچه‌ای سیاسی تبدیل و به انحراف کشیده شد. سید محمد فرزند ارشد ایشان در دهه ۴۰ شمسی در عین نداشتن صلاحیت مرجعیت، ادعای مرجعیت نمود. این ادعا با مخالفت حضرات آیات سید ابوالقاسم خویی و سید محمود شاهرودی بزرگ مواجه و پا نگرفت. درعین‌حال با فوت سید محمد، برادرش سید صادق همان مسیر را ادامه داد. این جریان جنگ با صدام را برادرکشی نامیده و مواضعی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی اتخاذ کرده و برای پیشبرد اهداف سیاسی خود حتی از اهانت علیه مراجع گران‌قدری چون آیات عظام بهجت، مکارم شیرازی، حسن‌زاده آملی، شهید مطهری و رهبر معظم انقلاب فروگذار نبوده است.

الله یاری از دیگر تندروهای لندن نشین با اشاره به ارتباطش با صادق شیرازی در اقدامی عجیب به رد مرجعیت وی می‌پردازد: «من به صادق شیرازی گفتم شما اعلم نیستی. فتاوای عجیب‌وغریب می‌دهی. ایشان (صادق شیرازی) فتوا داده مردم اروپا به‌وقت کربلا افطار کنند! مصیبت را ببینید، در اروپا و در حسینیه‌هایی که طرفداران ایشان هستند آفتاب هنوز در آسمان است و همه ایستادند و دسته‌جمعی نماز مغرب می‌خوانند و افطار می‌کنند. این مسئولیت بزرگی است کسی که اعلم نباشد و اجتهادش معلوم نباشد، اجتهادش مشکوک باشد، مرجعیت را بیایَد وراثتی درست کند و کسی هم اعتراضی نکند، این مسئله خیلی سختی است! گرچه مریدهای صادق شیرازی قبلاً طرفدار ما بودند و الآن هم هستند منتهی این بندگان خدا و مریدهای صادق شیرازی خیلی آدم‌های ساده‌ای هستند و این خود این آقاست (صادق شیرازی) که اشکال دارد! این اشکال بزرگی است که کسی که اعلم نیست و حتی مجتهد نیست ادعای مرجعیت کند و خودش دلیل این است که صادق شیرازی طالب دنیا است چون اگر طالب دنیا نباشد چرا وقتی اعلم نیست و اجتهاد ندارد ادعای مرجعیت کرده است.»

برگرفته از سایت فتن.

دوستان عزیز برای اطلاعات بیشتر راجع به مقالات راجع به وحدت میتوانند به سایت، WWW.FETAN.IR مراجعه کنند.