پشت پلک آسمان ۳ (نوروز ۱۳۸۹ ـ یادواره شهید احمد کاظمی)

این خاکا؛

شمیم عطر حرم داره             دیگه دل من چی کم داره           حالا که با شهداست

راهی که؛

شروع میشه از کنارشون          ایشالا تو سایه سارشون         مسیر وصل خداست

جدا نمیشه ازشون هرگز این پیوند
یادگاری شهداست، چفیه و سریند
مگه میشه یادم بره غربت اروند

دل پریشونه           درد هجرونه

غرق دلتنگی            مثل کارونه

 ***

یا زهرا؛

پیش شما رو سفید شدن          رو پای ارباب شهید شدن             تمام آرزومه

تا محشر؛

پلاک سردار علقمه                   پیشونی بند یافاطمه                    یه عشق ناتمومه

تا همیشه بهشت ماست اون دیاری که
پر از آینه­های بی غباری که
دنیا ی ما بی نورشون سرد و تاریکه

تا خدا میره            معبرای عشق

عرش پروازه        سنگرای عشق

***

این کشور؛

 که غرق شور حسینیه                مدیون نام خمینیه           اون عشق لم یزلی

می مونه؛

تاوقت سرزدن آفتاب         بیرق سبز ابوتراب               رو دوش سید علی

ما پیروی میکنیم از ماه آب آور
تا باشه تو سینه نفس تا دم آخر
ایشالا همه می مونیم یاور رهبر

تو شب غربت        نور راه ماست

جلوه ی صبحِ         مهر و ماه ماست

***

وقتایی؛

که بوی غربتو حس میکنم        یاد گل نرگس میکنم          به عشق و ناله و آه

هر جمعه؛

یه گوشه­ی صحن جمکران     ببین که یا صاحب الزمان      چشام میمونه به راه

بیا که یه سحر باشیم در کنار تو
لبریز چشم عالم از انتظار تو
تموم خاک کربلاس بیقرار تو

از نگاه ما        ندبه میباره

تا ظهورتو        دل عزاداره